گمشده به او خیره شده بودم و زبانم بند آمده بود. چطور من را پیدا کرده بود؟ واقعاً دنبال من آمده یا این یک دیدار تصادفی بود؟ شاید دنبال کلاس خودش می‌گشت. آری حتما؛ آن زمان هم که به جمع کودکانه ما زبان می‌آموخت، در همان دانشگاه استاد بود. اما Read more…
گمشده «نمی‌توانم او را پیدا کنم! هرچه می‌جویم، نمی‌یابمش!» به عکسی که از آخرین بارهای حضورش در دوران کودکیم به‌جا مانده، نگاه می‌کنم؛ تولد هفت‌سالگیم در جمع کسانی که هر یک به نوعی نقشی در زندگیم آفریده‌اند. در میان این جمع، زمان حضور او در زندگیم، به مراتب از همه Read more…
گمشده هر گمشده‌ای میل به پیدا شدن دارد. چهارساله بودم که در یک روز بهاری در میان درختان معطر باغ ارم گم شدم. اگرچه این گم شدن به پنج دقیقه هم نکشید، اما ترس ناشی از آن تاثیر عمیقی را برجا گذاشت. ترسی که تا سال‌ها بعد، در هر بار Read more…
صدا کن مرا از این عکس صدای شادمانی می‌شنوم، صدای پچ‌پچ‌های شیطنت‌آمیز و قهقه‌های کودکانه، سرود نچندان هماهنگ «تولدت مبارکـ»، و خنده‌های بزرگترهایی که برای هر کودکی به نوعی ذوق میزنند. حتماً تو هم دیگران را در خواندن «تولدت مبارک» همراهی کرده بودی. سعی می‌کنم روی طنین صدایت تمرکز کنم. Read more…
گمشده «عمق تأثیر انسان‌ها در زندگی ما به طول زمان حضورشان کنارمان بستگی مستقیم ندارد.» به او خیره شده بودم و زبانم بند آمده بود. چطور من را پیدا کرده بود؟ واقعاً دنبال من آمده یا این یک دیدار تصادفی بود؟ شاید دنبال کلاس خودش می‌گشت؛ ولی کلاس‌های زبان که Read more…